Modelrisicomanagement voor Pensioenfondsen

In de wereld van pensioenbeheer is de afhankelijkheid van modellen aanzienlijk. Of het nu gaat om actuariële berekeningen, ALM-modellen (Asset Liability Management modellen) of risicobeoordelingsmodellen, de betrouwbaarheid van deze modellen is essentieel voor de financiële gezondheid van fondsen en, uiteindelijk, voor de zekerheid van de pensioenen van deelnemers. Met deze afhankelijkheid komt echter ook een groot risico: Modelrisico. Dit is het risico dat een model niet de juiste uitkomsten levert vanwege onjuiste aannames, gebrekkige data, een onjuiste implementatie of verkeerd gebruik van het model. Voor pensioenfondsen betekent dit dat strategische beslissingen mogelijk gebaseerd kunnen zijn op incorrecte of vertekende informatie, met mogelijk verstrekkende financiële gevolgen. Daar komt nog eens bij dat de meeste pensioenfondsen niet zelfadministrerend zijn, waardoor ze vaak niet beschikken over eigen modellen en vaak ook niet een modelrisicobeleid hebben ingericht. Het modelrisico zit hierdoor met name bij de uitvoerders.

De WTP leidt tot hogere complexiteit van regelingen die pensioenfondsen moeten gaan aanbieden aan deelnemers. Hierdoor veranderen de doelstelling, omvang en reikwijdte van de huidige modellen. Zeker als een pensioenfonds niet zelfadministrerend is, is het lastig om voldoende comfort te krijgen bij de modellen die door de vermogensbeheerders, ALM-providers en pensioenuitvoeringorganisaties worden gebruikt. De kwetsbaarheid ligt vooral bij de nieuwe toepassing van bestaande en nieuwe modellen door de transitie. Cruciaal bij deze vraagstukken is het modelrisicomanagementraamwerk. We kijken naar welke elementen van het modelrisicomanagementraamwerk overgenomen kunnen worden vanuit andere sectoren.