To model or not to model?

Modellen zijn niet weg te de denken uit de vermogensbeheerindustrie. Modellen worden gebruikt bij risicobeheer, accounting, waardering en portefeuilleconstructie. Het vereist enorm veel kennis, ervaring en vooral beoordelingsvermogen om te bepalen welke modellen een betekenisvol licht werpen op een beleggingsvraag of een risicobeoordeling. Zeker nu, met een onwaarschijnlijk lage rente en de coronacrisis, zullen de huidige modellen de toekomstige werkelijkheid wat minder accuraat beschrijven.

Daarbij hebben we altijd de voorstanders van modellen gehad en de tegenstanders, en dat zal wel zo blijven. De vooringenomenheden zit soms het beoordelingsvermogen in de weg.

Met de lage rente en de coronacrisis hebben voor- en tegenstanders opnieuw munitie om het eigen gelijk te bewijzen. Betekent dit dat we de modellen af moeten schaffen, of misschien dat we ze anders moeten gebruiken of input parameters handmatig moeten aanpassen?

Of het andere uiterste, dat we er vanuit moeten gaan dat de modellen op de lange termijn goed werk doen en ze dus moeten laten zoals ze zijn? Alle posities komen we tegen. Denk als voorbeelden maar aan de IFRS9 -modellen bij de banken die iets over de kredietverliezen zeggen en aan de multi factor aandelen selectie modellen bij de asset managers die het niet echt lekker hebben gedaan. Wat moeten we ermee?