Risicomanagers zijn onder andere opgeleid om een papieren werkelijkheid te beoordelen. Processen, rapportages en notities. Maar de afgelopen jaren zijn risicomanagers zich meer gaan toeleggen op de rol die het gedrag van mensen en van groepen speelt bij risicomanagement. De snelle verandering van de wijze waarop we nu zijn gaan werken gooit daarbij roet in het eten. Je moet op een andere manier gaan acteren. Het is tijd om opnieuw kritisch te kijken naar hoe we als risicomanager onze rol vervullen.

Als risicomanager loop ik genoeglijk rond door de kantoortuin. Er zijn genoeg kanttekeningen te maken bij het effect van kantoortuinen op bijvoorbeeld de productiviteit van medewerkers, maar voor mij als risicomanager is het zalig: ik hoor en zie veel. Ik vang gesprekken op. Ik zie de non-verbale reactie van collega’s op berichten of op elkaar. Of op mij, als ik langsloop. En omdat ik zichtbaar ben, komen mensen sneller naar me toe om iets te vertellen, of om even te kunnen sparren. Dat zijn cruciale aspecten voor de risicomanager. Zo kom je aan de informatie die je nodig hebt om in te schatten welke risico’s de organisatie loopt.