Bij financiële risico’s zoeken we risico op (om rendement te behalen). Daar willen we niet ‘te weinig’ risico lopen. Bij niet-financiële risico’s willen we dat niet. Daar wordt controle op controle gestapeld. Ten behoeve van wat? En ten koste van wat? Wordt het niet eens tijd om daar anders tegenaan te kijken?

Risico’s worden doorgaans onderverdeeld in financiële risico’s en niet-financiële risico’s. Daarbij gaan de financiële risico’s over de risico’s die gelopen (of genomen) worden bij beleggingen (dus het betalen van een verkeerd bedrag aan een leverancier wordt niet beschouwd als een financieel risico).

En die risico’s zijn verschillend in karakter. De financiële risico’s worden opgezocht. Je wil die risico’s nemen, omdat je daar rendement mee verwacht te verdienen. Te veel risico nemen is natuurlijk niet goed, maar te weinig ook niet. Dan behaal je immers niet het rendement dat je wil. Te veel beheersing kost dus te veel.