Eigen mening, eigen succes

Door Renze Munnik, Senior Risk Management Consultant

‘Iedereen doet het zo’ is vaak een argument om geen eigen mening te hebben. Maar zo ontstaan bubbles ook: iedereen volgt elkaar. Niemand denkt meer zelf na. We versterken elkaars gedrag. En degene die wel zelf nadenkt en denkt dat de wereld toch anders in elkaar zit? Die wordt genegeerd of voor gek uitgemaakt. Dat ontmoedigt veel mensen om nog met kritische ideeën te komen. En achteraf, als het fout gegaan blijkt te zijn, stellen we met z’n allen vast dat het toch beter was geweest als we naar die individuen hadden geluisterd. Hebben organisaties bij hun risicomanagement wel voldoende een eigen mening? Ik denk dat hier nog veel winst te behalen is.

Het ‘volggedrag’ zien we ook bij risicomanagement. En dat is misschien nog wel erger. Met goed risicomanagement zou je immers juist het risico van dat gedrag moeten identificeren en aan het licht moeten brengen. Je zou juist de organisatie met z’n neus op de feiten (of risico’s) moeten drukken om zo te voorkomen dat blindelings de massa gevolgd wordt naar de neergang van/na de bubble. Je zou juist het ‘iedereen doet het’-principe aan de kaak moeten stellen. Maar helaas kijken organisaties ook bij risicomanagement al snel naar anderen. Voordat we beleid opstellen en normen bepalen wordt doorgaans direct de vraag ‘wat doen onze peers?’ gesteld. En veelal wordt dat niet enkel als input gebruikt, maar vormt dat direct het eigen beleid.