De pariteit voorbij

Door Renze Munnik, Senior Risk Management Consultant

Pensioenen bestaan al lang en door de jaren heen zijn er de nodige veranderingen geweest. In regelingen, in de organisatie, in IT et cetera. Maar één ding is al die tijd behoorlijk stabiel geweest: de pariteit in de governance. Ooit noodzakelijk, maar nu een risico? Heeft de pariteit zijn langste tijd gehad?

Vroeger speelden er duidelijke belangen. Het feit dat de pensioenen in een pensioenfonds moesten worden ondergebracht en niet meer bij de werkgever zelf mochten liggen, geeft al aan wat de verhoudingen waren. De werkgever kon immers heel andere bedoelingen hebben en ‘ineens’ iets anders gaan doen met het pensioen. En dat terwijl het uitgesteld loon is. Door het onder te brengen in een pensioenfonds, werd die weg (grotendeels) afgesloten.

Toch bleef het risico bij de werkgever liggen. Bijvoorbeeld met de db-regelingen die toen gewoon waren en zorgden voor een bijstortverplichting door de werkgever. En laten we eerlijk zijn: in de beginfase werden fondsen doorgaans niet gerund als professionele, complexe financiële instellingen. De belangen werden aan de bestuurstafel van het pensioenfonds ‘uitgevochten’. Wettelijk werd daarom de pariteit ingeregeld. Werkgever, actieve deelnemers en pensioengerechtigden moesten vertegenwoordigd zijn.